نسبت وصفینسبت وصفی به نسبت مستفاد از جملات ناقص وصفی اطلاق می‌شود و این بحث در اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفنسبت وصفی، از اقسام نسبت ناقص و مقابل نسبت اضافی بوده و به معنای نسبت موجود در جملات ناقص وصفی است، مانند:«الرجل العالم» که بر رابطه میان وصف (العالم) و موصوف (الرجل) دلالت می‌نماید. ۲ - نسبت وصفی از اقسام نسبت تحلیلیاین گونه نسبت از اقسام نسبت‌های تحلیلی موجود در ذهن است، زیرا در خارج «الرجل» و «العالم» اتحاد دارند و نسبتی میان آن‌ها وجود ندارد؛ به خلاف «الرجل» و «العلم» که در خارج میان آن‌ها نسبت وجود دارد، اما در ذهن، میان «الرجل» و «العالم» نسبت تصادفی تام وجود دارد که در حکم مفهوم مرکب بوده و از این رو آن را نسبت ناقص می‌نامند، زیرا این نسبت از راه تحلیل مفهوم واحد به وجود می‌آید. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۲۸، برگرفته از مقاله «نسبت وصفی». رده‌های این صفحه : نسبت ناقص
|